Tystiolaeth fod y Mor Coch wedi agor... a chau

Mi fydd darllenwyr cyson y blog a darllenwyr maes-e sy'n gyfarwydd a fy nghyfraniadau i drafodaethau ffydd yn gwybod nad oes meddwl uchel iawn gyda mi o wyddonwyr Cristnogol fel Ken Ham sy'n ceisio profi fod creadigaeth yn wir – i mi nid oes diben na modd profi rhywbeth sy'n wyrthiol drwy ddefnyddio gwyddoniaeth. Fodd bynnag fe dynnwyd fy sylw i'r erthygl yma wythnos diwethaf sy'n honni fod tystiolaeth wyddonol/archeolegol wedi dod i law sy'n profi cywirdeb y stori ryfeddol yn yr Ecsodus lle mae Duw yn agor y Mor Coch i'r Iddewon ddianc rhag yr Eifftiaid ac yna cau y mor yn glep yn wyneb yr Eifftiaid. Mae'r ymchwil yn honni eu bod nhw wedi canfod olion olwynion sydd wedi ei dyddio i oddeutu 3500 o flynyddoedd yn ôl ar waelod y Mor Coch. Olwynion oedd rhain, maen debyg, oedd yn rhan o gerbydau yr Eifftiaid wrth iddynt ddilyn yr Iddewon.

Yr hyn sy'n gwneud yr honiad yma yn wahanol i honiadau Ken Ham am greadigaeth yw mod i'n credu fod hanes agor y Mor Coch, er yn wyrth, yn siwr a adael ei sgil effaith gwyddonol ac er nad ydw i'n archeolegydd dwi'n agored yn sicr i'r posibilrwydd fod tystiolaeth allan yna i brofi cywirdeb hanesyddol y wyrth ryfeddol yma o agor y Mor Coch i'r Iddewon gael mynd gam yn nes at wlad yr addewid.

...wrth gwrs maen anodd deall pam yn union yr oedd angen boddi yr holl Eifftiaid yn y broses, 'mawr iawn fydd ef rhyw dydd pam ddatguddir pethau cudd' chwedl yr hen emyn amwn i....